อักษร A มีจุดเริ่มต้นมาจาก อักษรภาพ ( pictogram ) จากรูปหัวของ วัว ใน ไฮโรกลิฟ หรืออักษรใน ยุคสำริด [ 2 ]
ไฮโรกลิฟ
หัวของวัว
อักษรยุคสำริด
หัวของวัว
อักษรฟินิเชีย
อะเลฟ
อักษรกรีก
แอลฟา
อักษรอีทรัสคัน
A
อักษรโรมัน
A
ในช่วงประมาณ 1600 ปีก่อนคริสตกาล อักษร A ของ อักษรฟินิเชีย ได้พัฒนาเป็นรูปแบบเชิงเส้น ซึ่งเป็นพื้นฐานของรูปแบบการเขียน A ในเวลาต่อมา ชื่อของอักษรนี้มีชื่อเหมือนกับ “ อะลิฟ “ ใน อักษรอาหรับ หรือ “ อะเลฟ ” ใน อักษรฮีบรู
เมื่อถึง ยุคกรีซโบราณ ชาวกรีกก็ได้รับเอาอักษรฟินิเชียมาดัดแปลง และเนื่องจากชาวกรีกไม่มีการใช้ เสียงกัก เส้นเสียง ( glottal stop ) อ /ʔ/ เหมือน ภาษาฟินิเชีย หรือ ภาษากลุ่มเซมิติก อื่น ๆ ดังนั้นชาวกรีกจึงใช้อักษรนี้แทนเสียงสระ อา /a/ และเรียกชื่อใหม่เป็น แอลฟา ( alpha ) ในจารึกเริ่มแรกหลังจาก ยุคมืดของกรีซ ( Greek Dark Ages ) จนถึงศตวรรษที่ 8 ก่อนคริสตกาล อักษร A เขียนโดยตะแคงด้านหนึ่งราบลงไปกับเส้นบรรทัดคล้ายอักษรฟินิเชีย แต่ในภายหลัง อักษรกรีก ได้พัฒนาให้คล้ายกับอักษรในปัจจุบัน
Blackletter A
Uncial A
Another Capital A
Modern Roman A
Modern Italic A
Modern Script A
ชาวอีทรัสคัน ได้นำอักษรกรีกไปใช้ในดินแดน คาบสมุทรอิตาลี และยังคงไว้ซึ่งรูปอักษร ต่อมา ชาวโรมัน นำเอา อักษรอีทรัสคัน ไปเขียน ภาษาละติน ส่งผลให้อักษรนี้ยังคงมีใช้อยู่ใน อักษรละติน สมัยใหม่และใช้เขียนภาษาต่าง ๆ ในปัจจุบันรวมทั้งภาษาอังกฤษ อักษรนี้มี อักษรตัวเล็ก สองแบบ แบบหนึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นตั้งหนึ่งขีด ( ɑ ) เรียกว่า “ ละตินแอลฟา ” มักพบในการเขียนด้วยลายมือ ในขณะที่สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ใช้อีกแบบหนึ่งซึ่งประกอบด้วยห่วงคล้ายวงกลมและเส้นโค้งที่คลุมด้านบน ( a ) อักษรทั้งสองแบบต่างก็พัฒนามาจาก อักษรตัวใหญ่ ตัวเดียวกัน โดยเชื่อมขาข้างซ้ายเข้ากับเส้นขวางตรงกลางให้เป็นห่วงอันเดียว ( ดูภาพ Unicial A ) แบบอักษร จำนวนมากได้ทำให้ขาข้างขวาตั้งตรง ซึ่งอักษรบางแบบก็ทำให้ เซริฟ ที่อยู่บนขาข้างขวากลายเป็นเส้นโค้งไป ทำให้รูปแบบนี้ใช้สำหรับการพิมพ์ ส่วนอีกรูปแบบหนึ่งก็ใช้สำหรับการเขียนด้วยลายมือ
อักษรตัวเล็กของ A ที่มีความแตกต่างกันในการพิมพ์ อักษร A ถูกใช้แทนเสียง สระ ซึ่งแตกต่างกันออกไปในแต่ละภาษา อาทิ เสียงสระ อา /a/, อา-ออ /ɑ/ ( ปากกว้างกว่า อา ), เอ /eɪ/, หรือ แอ /æ/ และเพื่อแยกแยะเสียงเหล่านี้ บางภาษาได้กำหนดให้เติม เครื่องหมายเสริมสัทอักษร ( diacritics ) ลงไปบนอักษร เช่น Á À Å เป็นต้น ส่วนใน สัทอักษรสากล ก็มีสัญลักษณ์จำนวนหนึ่งที่มาจากอักษร A ในรูปแบบต่าง ๆ แทนเสียงสระที่นอกเหนือจากที่กล่าวมา
Read more: Azerbaijan Premier League
อักษร A เป็นอักษรที่ถูกใช้บ่อยเป็นอันดับสามในภาษาอังกฤษ และเป็นอันดับสองในภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศส ซึ่งโดยเฉลี่ยแล้วจำนวนอักษร A ในหนังสือภาษาอังกฤษคิดเป็น 8.2 % ของตัวอักษรทั้งหมด ในขณะที่ภาษาสเปนและภาษาฝรั่งเศสเท่ากับ 6.2 % และ 4 % ตามลำดับ [ 3 ] วัฒนธรรมของการใช้อักษร A มักจะถูกตีความว่าเป็นอันดับแรกสุด หรือดีที่สุด เช่นการให้เกรดในสถานศึกษา เกรด A หมายถึงได้คะแนนดีที่สุด เป็นต้น มักใช้จัดลำดับความสำคัญซึ่ง A หมายถึงสำคัญที่สุด ดังเช่นการจัดลำดับหัวข้อโดยใช้อักษรละติน หัวข้อ ( A ) จะขึ้นต้นก่อนเสมอตามลำดับตัวอักษร [ 4 ] การศึกษาในปี พ.ศ. 2553 ของสมาคมจิตวิทยาอังกฤษ ได้ข้อสรุปว่า การที่นักเรียนเห็นตัวอักษร A ก่อนหน้าการสอบจะเป็นการเพิ่มผลการสอบของนักเรียนได้ [ 5 ] นอกเหนือไปจากนี้อักษร A ที่ไม่ได้ใช้ตีความในทางดังกล่าว สามารถยกตัวอย่างได้ดังนี้
- A หรือ a ใช้เป็นคำนำหน้านามที่ไม่เฉพาะเจาะจง (indefinite article) ในภาษาอังกฤษ เช่น a cat หมายถึง “แมวตัวหนึ่ง” (ตัวใดก็ได้เพียงตัวเดียว) สำหรับคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงสระ จะเปลี่ยนไปใช้ an แทน เช่น an elephant หรือ an hour
- –a เป็นคำปัจจัยในภาษาเอสเปรันโต ใช้สำหรับเปลี่ยนรากศัพท์ (หรือคำนาม) ให้กลายเป็นคำวิเศษณ์
- แท็ก หรือ ใช้สำหรับสร้างการเชื่อมโยงหรือกำหนดตำแหน่งคั่นหน้าใน HTML
- A หรือ a ใช้แทนค่าที่เท่ากับ 10 ในระบบเลขตามฐานตั้งแต่เลขฐานสิบเอ็ดเป็นต้นไป เช่น เลขฐานสิบหก เป็นต้น
- MS-DOS ใช้สัญลักษณ์ A: หรือ a: แทนไดรฟ์ของฟลอปปีดิสก์เครื่องที่หนึ่ง
- ในคอมพิวเตอร์บางระบบ ไอคอนรูป A เป็นตัวแทนของฟอนต์ทรูไทป์ ส่วนไอคอนรูป a เป็นตัวแทนของฟอนต์ไทป์วัน
- a ย่อมาจาก อัตโต– (atto–) เป็นคำอุปสรรคคำหนึ่งสำหรับเติมหน่วยวัดต่างๆ มีค่าเท่ากับ 10−18
- a เป็นสัญลักษณ์แทนหน่วยวัดพื้นที่ อาร์ (are)
- ในทางฟิสิกส์ a เป็นสัญลักษณ์แทนความเร่ง ในขณะที่ α (แอลฟา) ใช้แทนความเร่งเชิงมุม
- a ใช้แทนความยาวของกึ่งแกนเอกในรูปวงรี
- ในนาฬิกาแบบสิบสองชั่วโมง a ย่อมาจาก am หมายถึงเวลาก่อนเที่ยงวัน
- a, æ, ɐ, ɑ, ɒ ใช้เป็นสัทอักษรสากลสำหรับแทนเสียงสระ
อักษร A ที่มีลวดลายวิจิตรแบบหนึ่ง ใช้นำขึ้นต้นงานเขียนหนังสือ
แบบอักษรสำหรับงานพิมพ์ อักษร A ถูกกำหนดด้วยโครงร่างทางเรขาคณิต
ประติมากรรมรูปอักษร A ในบาร์เซโลนา ประเทศสเปน
รหัส แอสกี ของ A และ a คือ 65 ( 0x41 ) และ 97 ( 0x61 ) ตามลำดับ รหัส เอบซีดิก คือ 193 ( 0xC1 ) กับ 129 ( 0x81 ) ตามลำดับ ส่วนรหัส ยูนิโคด สามารถแจกแจงได้ดังนี้ [ 6 ]
อักษรตัวใหญ่
อักษรตัวเล็ก
อักขระ
โคดเพจ
ความหมาย
อักขระ
โคดเพจ
ความหมาย
A
U+0041
อักษรละติน A ตัวใหญ่
a
U+0061
อักษรละติน A ตัวเล็ก
À
U+00C0
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเกรฟ (grave)
à
U+00E0
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเกรฟ
Á
U+00C1
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมอะคิวต์ (acute)
á
U+00E1
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมอะคิวต์
Â
U+00C2
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์ (circumflex)
â
U+00E2
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์
Ã
U+00C3
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมทิลเดอ (tilde)
ã
U+00E3
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมทิลเดอ
Ä
U+00C4
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมไดเอเรซิส (diaeresis)
ä
U+00E4
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมไดเอเรซิส
Å
U+00C5
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริง (ring) ด้านบน
å
U+00E5
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านบน
Ā
U+0100
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมแมครอน (macron)
ā
U+0101
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมแมครอน
Ă
U+0102
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟ (breve)
ă
U+0103
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟ
Ą
U+0104
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมออกอแนก (ogonek)
ą
U+0105
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมออกอแนก
Ǎ
U+01CD
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมแครอน (caron)
ǎ
U+01CE
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมแครอน
Ǟ
U+01DE
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมไดเอเรซิสและแมครอน
ǟ
U+01DF
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมไดเอเรซิสและแมครอน
Ǡ
U+01E0
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอต (dot) ด้านบนและแมครอน
ǡ
U+01E1
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านบนและแมครอน
Ǻ
U+01FA
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริงด้านบนและอะคิวต์
ǻ
U+01FB
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านบนและอะคิวต์
Ȁ
U+0200
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดับเบิลเกรฟ (double grave)
ȁ
U+0201
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดับเบิลเกรฟ
Ȃ
U+0202
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟกลับหัว
ȃ
U+0203
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟกลับหัว
Ȧ
U+0226
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอตด้านบน
ȧ
U+0227
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านบน
Ⱥ
U+023A
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมขีดเฉียงทับ
ⱥ
U+2C65
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมขีดเฉียงทับ
◌ͣ
U+0363
ตัวผสาน อักษรละติน A ตัวเล็ก
Ɐ
U+2C6F
อักษรละติน A ตัวใหญ่ กลับหัว
ɐ
U+0250
อักษรละติน A ตัวเล็ก กลับหัว
ᴀ
U+1D00
อักษรละติน A ตัวใหญ่ ขนาดเล็ก
ᴬ
U+1D2C
ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวใหญ่
ᵃ
U+1D43
ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวเล็ก
ᵄ
U+1D44
ตัวดัดแปร อักษรละติน A ตัวเล็ก กลับหัว
ᶏ
U+1D8F
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมฮุกปลายลิ้นม้วน (retroflex hook)
Ḁ
U+1E00
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมริงด้านล่าง
ḁ
U+1E01
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงด้านล่าง
ẚ
U+1E9A
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมริงครึ่งขวา †
Ạ
U+1EA0
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมดอตด้านล่าง
ạ
U+1EA1
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมดอตด้านล่าง
Ả
U+1EA2
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมฮุก (hook) ด้านบน
ả
U+1EA3
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมฮุกด้านบน
Ấ
U+1EA4
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และอะคิวต์
ấ
U+1EA5
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และอะคิวต์
Ầ
U+1EA6
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และเกรฟ
ầ
U+1EA7
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และเกรฟ
Ẩ
U+1EA8
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และฮุกด้านบน
ẩ
U+1EA9
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และฮุกด้านบน
Ẫ
U+1EAA
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และทิลเดอ
ẫ
U+1EAB
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และทิลเดอ
Ậ
U+1EAC
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และดอตด้านล่าง
ậ
U+1EAD
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมเซอร์คัมเฟลกซ์และดอตด้านล่าง
Ắ
U+1EAE
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและอะคิวต์
ắ
U+1EAF
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและอะคิวต์
Ằ
U+1EB0
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและเกรฟ
ằ
U+1EB1
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและเกรฟ
Ẳ
U+1EB2
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและฮุกด้านบน
ẳ
U+1EB3
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและฮุกด้านบน
Ẵ
U+1EB4
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและทิลเดอ
ẵ
U+1EB5
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและทิลเดอ
Ặ
U+1EB6
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เติมบรีฟและดอตด้านล่าง
ặ
U+1EB7
อักษรละติน A ตัวเล็ก เติมบรีฟและดอตด้านล่าง
ₐ
U+2090
อักษรละติน A ตัวเล็ก ตัวห้อย
Ａ
U+FF21
อักษรละติน A ตัวใหญ่ เต็มความกว้าง
ａ
U+FF41
อักษรละติน A ตัวเล็ก เต็มความกว้าง
† ตามมาตรฐานยูนิโคด อักษรนี้ไม่มีรูปอักษรตัวใหญ่ แต่ฟังก์ชันการแปลงเป็นอักษรตัวใหญ่ใน ภาษาจาวา ได้แปลงอักษรนี้ ẚ ไปเป็น Aʾ ซึ่งประกอบขึ้นจากอักขระสองตัว [ 7 ] นอกจากนั้นสัญลักษณ์ครึ่งวงกลมก็ถูกย้ายให้ค่อนไปทางขวาในยูนิโคดรุ่น 5.1.0 หลังจากที่เคยปรับให้อยู่ตรงกลางมาตั้งแต่รุ่น 3.0 [ 8 ]
อักษรตัวใหญ่
อักษรตัวเล็ก
อักขระ
โคดเพจ
ความหมาย
อักขระ
โคดเพจ
ความหมาย
Ɑ
U+2C6D
อักษรละติน Alpha ตัวใหญ่
ɑ
U+0251
อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก
Ɒ
U+2C70
อักษรละติน Alpha ตัวใหญ่ กลับหัว
ɒ
U+0252
อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก กลับหัว
ᵅ
U+1D45
ตัวดัดแปร อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก
ᶐ
U+1D90
อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก เติมฮุกปลายลิ้นม้วน (retroflex hook)
ᶛ
U+1D9B
ตัวดัดแปร อักษรละติน Alpha ตัวเล็ก กลับหัว
อักษรตัวใหญ่
อักษรตัวเล็ก
อักขระ
โคดเพจ
ความหมาย
อักขระ
โคดเพจ
ความหมาย
Æ
U+00C6
อักษรละติน AE ตัวใหญ่
æ
U+00E6
อักษรละติน AE ตัวเล็ก
Ǣ
U+01E2
อักษรละติน AE ตัวใหญ่ เติมแมครอน
ǣ
U+01E3
อักษรละติน AE ตัวเล็ก เติมแมครอน
Ǽ
U+01FC
อักษรละติน AE ตัวใหญ่ เติมอะคิวต์
ǽ
U+01FD
อักษรละติน AE ตัวเล็ก เติมอะคิวต์
ᴁ
U+1D01
อักษรละติน AE ตัวใหญ่ ขนาดเล็ก
ᴂ
U+1D02
อักษรละติน AE ตัวเล็ก กลับหัว
ᴭ
U+1D2D
ตัวดัดแปร อักษรละติน AE ตัวใหญ่
ᵆ
U+1D46
ตัวดัดแปร อักษรละติน AE ตัวเล็ก กลับหัว
Ꜳ
U+A732
อักษรละติน AA ตัวใหญ่
ꜳ
U+A733
อักษรละติน AA ตัวเล็ก
Ꜵ
U+A734
อักษรละติน AO ตัวใหญ่
ꜵ
U+A735
อักษรละติน AO ตัวเล็ก
Ꜷ
U+A736
อักษรละติน AU ตัวใหญ่
ꜷ
U+A737
อักษรละติน AU ตัวเล็ก
Ꜹ
U+A738
อักษรละติน AV ตัวใหญ่
ꜹ
U+A739
อักษรละติน AV ตัวเล็ก
Ꜻ
U+A73A
อักษรละติน AV ตัวใหญ่ เติมขีดแนวนอน
ꜻ
U+A73B
อักษรละติน AV ตัวเล็ก เติมขีดแนวนอน
Ꜽ
U+A73C
อักษรละติน AY ตัวใหญ่
ꜽ
U+A73D
อักษรละติน AY ตัวเล็ก