1. ↑Aphornsuvan, Thanet (2004), “Bhumibol Adulyadej”, Southeast Asia: A Historical Encyclopedia, From Angkor Wat to East Timor, ABC-CLIO, p. 232
  2. ↑Nimanandh, Kongphu; Andrews, Tim G. (2009), “Socio-cultural context”, The Changing Face of Management in Thailand, Taylor & Francis, p. 73
  3. ↑Handley, Paul M. (2006). The King Never Smiles. Yale University Press. pp. 136–137. ISBN 0-300-10682-3.
  4. ↑ Thak Chaloemtiarana ( 1979 ). Thailand: The Politics of Despotic Paternalism. Social Science Association of Thailand. p. 98.

  5. ↑Wimuttanon, Suvit (ed.) (2001). Amazing Thailand (special collector’s edition). World Class Publishing. pp. Page 33. ISBN 974-91020-3-7.
  6. ↑“Bhumibol Adulyadej”. The Encyclopedia of Asian History the Asia Society 1988. Asia Source. 1988. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2009-06-24 .
  7. ↑ สิทธิพล เครือรัฐติกาล ( 2015 ). สถาบันพระมหากษัตริย์กับนโยบายต่างประเทศของไทยยุคสงครามเย็น. ฟ้าเดียวกัน. pp. Page ปีที่ 6 ฉบับที่ 4 น.163.

  8. ↑Handley, Paul M. (2006). The King Never Smiles. Yale University Press. pp. Page 129–130, 136–137. ISBN 0-300-10682-3.
  9. ↑ Thak Chaloemtiarana ( 1979 ). Thailand: The Politics of Despotic Paternalism. Social Science Association of Thailand. pp. Page 98.

  10. ↑ Thak Chaloemtiarana ( 1979 ). thailand : The Politics of Despotic Paternalism. Social Science Association of Thailand, Page 98.

    (อังกฤษ)

  11. ↑Suwannathat-Pian, Kobkua (1995). Thailand’s Durable Premier. Oxford University Press. pp. Page 30. ISBN 967-65-3053-0.
  12. 44.0 44.1Evans, Dr. Grant (1998). The Politics of Ritual and Remembrance: Laos since 1975. University of Hawaii Press. pp. 89–113. ISBN 0-8248-2054-1.
  13. 47.0 47.1 Thongthong Chandrangsu, A Constitutional Legal Aspect of the King ‘s Prerogatives ( M.A. dissertation ) Chulalongkorn University, 1986, page 160
  14. 48.0 48.1 Sripokangkul, Siwach ( 2019 ). “ Understanding the Social Environment Determinants of Student Movements : A consideration of Student Activism in Thailand And The Thai “ Social Cage

    “

    “. IJPAS. 15 ( 1 ).

  15. ↑ ใจ อึ๊งภากรณ์ และคณะ. อาชญากรรมรัฐในวิกฤตการเปลี่ยนแปลง. ( 2544 ). กรุงเทพฯ : คณะกรรมการรับข้อมูลและสืบพยานเหตุการณ์ 6 ต.ค 2519. หน้า 70-71.
  16. ↑Cultural Crisis and Social Memory: Modernity and Identity in Thailand and Laos. Honolulu: University of Hawaii Press. Thongchai Winichakul ( 2002 ). “ Remembering/ Silencing the Traumatic Past “. In Shigeharu Tanabe and Charles F. Keyes eds. ,. honolulu : University of Hawaii Press .
  17. ↑ Michael Schmicker, Asian Wall Street Journal, 23 December 1982
  18. ↑Handley, Paul M. (2006). The King Never Smiles. Yale University Press. p. 298. ISBN 0-300-10682-3. Anonymous, “ The Chakri Dynasty and Thai Politics, 1782–1982 ”, cited in
  19. ↑“Development Without Harmony”. Southeast Asian Ministers of Education Organization. 2000 .
  20. ↑“Development Without Harmony”. Southeast Asian Ministers of Education Organization. 2000 .
  21. ↑ William Stevenson, Robinson ( 2001 ). The Revolutionary King: the True-Life Sequel to the King and I. p. 225.

  22. ↑“BIOGRAPHY of Chamlong Srimuang”. The 1992 Ramon Magsaysay Award for Government Service. Ramon Magsaysay Award Foundation. 2000. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-10-14 .
  23. ↑“BIOGRAPHY of Chamlong Srimuang”. The 1992 Ramon Magsaysay Award for Government Service. Ramon Magsaysay Award Foundation. 2000. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-10-14 .
  24. ↑ The revolutionary baron : the True-life Sequel to the King and I |page=225
  25. ↑Handley, Paul M. (2006). The King Never Smiles: A Biography of Thailand’s Bhumibol Adulyadej. Yale University Press. p. 233. ISBN 0-300-10682-3.
  26. ↑Handley, Paul M. (2006). The King Never Smiles: A Biography of Thailand’s Bhumibol Adulyadej. Yale University Press. p. 126. ISBN 0-300-10682-3.
  27. ↑ ประมุข ไชยวรรณ, พระพิมพ์จิตรลดา พระพิมพ์ฝีพระหัตถ์ขององค์พระประมุขของชาติ พิมพ์ครั้งที่ 1, 2541, 319 หน้า, หน้า 8
  28. ↑ Home Grown Shows Planned for White House Dinners, The New York Times, 30 May 1967
  29. ↑“พระชัยวัฒน์ประจำรัชกาล”. เมตตาธรรม. 6 ก.พ. 2554.

    Read more: Wikipedia

  30. ↑The Story of Tongdaeng. Amarin, Bangkok. 2004. HM King Bhumibol Adulyadej of Thailand.. Amarin, Bangkok. 2004. ISBN 9742729174
  31. ↑ เดลินิวส์. ฉบับที่ 22,832, วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2555. ISSN 16860004. หน้า 1, 15
  32. ↑Handley, Paul M. (2006). The King Never Smiles. Yale University Press. p. 417. ISBN 0-300-10682-3.